Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 21 maja 2010r. w sprawie sposobu i trybu gospodarowania składnikami rzeczowymi majątku ruchomego, w który wyposażone są jednostki budżetowe (Dz.U.2010.114.761) jako zbędne składniki rzeczowe majątku ruchomego należy rozumieć składniki rzeczowe majątku ruchomego, które:
- nie są i nie będą mogły być wykorzystane w realizacji zadań związanych z działalnością jednostki, lub
- nie nadają się do współpracy ze sprzętem używanym w jednostce, a ich przystosowanie byłoby technicznie lub ekonomicznie nieuzasadnione, lub
- nie nadają się do dalszego użytku, a ich naprawa byłaby nieopłacalna.
Za zużyte składniki rzeczowe majątku ruchomego należy rozumieć składniki rzeczowe majątku ruchomego, które:
- posiadają wady lub uszkodzenia, których naprawa byłaby nieopłacalna, lub
- zagrażają bezpieczeństwu użytkowników lub najbliższego otoczenia, lub
- które całkowicie utraciły wartość użytkową, lub
- które są technicznie przestarzałe, a ich naprawa lub remont byłyby ekonomicznie nieuzasadnione.
Po zakwalifikowaniu przez kierownika jednostki składnika rzeczowego majątku ruchomego do kategorii majątku zbędnego lub zużytego, którego wartość jednostkowa przekracza równowartość w złotych kwoty 300 euro, jednostka zamieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej informację o ww. składnikach.
Zbędne lub zużyte składniki rzeczowe majątku ruchomego mogą być przedmiotem sprzedaży, oddania w najem lub dzierżawę, nieodpłatnego przekazania oraz darowizny, jednak co do zbędnych lub zużytych składnikach rzeczowych majątku ruchomego o znacznej wartości mogą być przedmiotem darowizny, jedynie w sytuacji, jeżeli ich sprzedaż nie dojdzie do skutku.
Zbędne lub zużyte składniki rzeczowe majątku ruchomego, niezagospodarowane w sposób, o którym mowa powyżej mogą być zlikwidowane.